LDR stands for long distance relationship, which im going thru right now. sesapa yang tak tau, mmg tak kan tahu macam mana terseksanya hubungan jarak jauh okeyh. banyak benda yg tak dpt kita buat macam couple2 lain and banyak perasaan sakit perlu ditanggung.ececeyh.
so yeah, being far away from each other banyak mengajar sya untuk bersabar. yela, since sy belajar kat india ni selama 5 taun, berapa kerap je la sy boleh berjumpa ngn dia? setahun pon cuti 2 kali, each time tu paling lama pon 2 minggu.huhu.penat okeyh. tapi kadang2 rasa bersyukurrr sgt sebab ade dia yang memahami dan sanggup tunggu sy selama ni. ok,cuba bagitau bapa ramai sgt la laki kat dunia ni yg setia?yg sanggup berjauhan lama, tanpa pandang perempuan lain? tak okeyh,susahhhh sgt. so in a way, i feel blessed for having him in my life.sometimes i wonder, whats in me that i deserve to have him in my life? eh eh ni sebenarnye dah lari jauh dr benda yg i nk ckp.haha.
ok now,back to the topic. sy nk ckp the goods n bads of LDR. for those yg melalui benda yg sama, i dont know if u'll agree with me or not. its just my 2 cents.
first of all, sy rasa LDR bnyk mengajar sy dan dia mengenal satu sama lain. being far away, we dont do physical stuff much *eh jgn nk salah anggap, i mean stuff like berjumpa,dating etc* . so we end up using most of our time communicating with each other. by this, we talk about almost everything EVERYTHING. contahnye, even jerawat i tumbuh pon i nk gtau dia.haha.;p. so, dgn communication, kami jadi lebh dekat,lebih percaya satu sama lain, and lebih jujur with each other. i can trust him,he can trust me.thats the most important thing kan?
LDR means u wont ever get tired of each other. yela klu dah jumpa bapa kali je staun, mesti la ko nye rindu tu berkumpul2 melangit and takkan padam2 passion towards each other kan?wakaka. tpi betul kan, mesti la korng rasa sgt tak sabar nk jumpa each other. nak2 bila dh nak balik mesia tu,masing2 buat countdown! rasa macam saat2 dinantikan akan tibe.hehe. cuba bayangkan,kalau yang bercouple bertahun2, boleh jadi even b4 kawen, korang dh busan ngn satu sama lain. tapii,kalau LDR,takkan rasa macam tu. n bila dh kawen,baru la nikmat,ye dak?lepas kawen la baru halal nak dekat2.cuba bayangkan, bila couple jauh2,bila kawen dekat2,tak rasa macam 'bercinta' lepas kawen ke?macam best je kot cm tu.cewah. in a way,LDR ni mengurangkan dosa pon ade gak kot.kot la..huhu..
tapi LDR ni ada buruk nya jugak. banyak pancaroba *okeyh perkataaannnn...haha* perlu dilalui. kalau that couple tak kuat,maka terjadi la perpisahan.huahua. contohnye, kalau ari2 korang duk tgk pasangan2 lain bahagia bersama,mesti la ade jugak rasa jeluz tu kan.tipu la kalau xde langsung.confirm ade. pastu bila dh asyik jeluz memanjang,sakit ati jauh memanjang, mula la ade tendency nk cri partner dekat macam orang lain. sebab tu benda ni depend on the couple itself. kalau korang kuat dan sabar, pasti berjaya bertahan. n like i said, communication paling penting. barula xde perasaan terpendam,masalah dpt diselesaikan dan hidup bahagia!
n lagi satu keburukan yg ketara adelah mahal bila nk contct each other. nak2 kalau negara lain2 like us. masa mula2 sampai india tu, bil telefon naik melambung ok. yela,sebab kat mesia, ko boleh la nk sms or cal sepanjang masa. pastu bila mula2 sampai india tu,nak buat perangai sama macam kat mesia.nak gak contct sepanjang masa, mana bil tak naik mak oi. tapi lama2 dh boleh adapt and kurang kan skit cntct tu. instead we use technolgy aka skype or ym. itu lebh jimat!
itu jek i can think of right now. otak pon dah weng sebab dh pukul 3 pagi ni. im supposed to stdy for exam lusa tapi update blog plak.huhu.okeyh,lain2 tokok tabah akan dibuat kendian2. itu saje now.
til then,tata!
.jpg)
